Voortuinen en opritten II
September 2014
Voortuinen en opritten inrichten als grindtuin is in de praktijk gebleken een goede oplossing te zijn voor voortuinen. De planten die onder deze omstandigheden groeien en nog belangrijker willen groeien zijn wel wat gewend en dat van huis uit. Hitte, droogte, veel zon, stevige winters, ze kunnen er tegen. De meeste soorten blijven laag, opbinden, snoeien en bewerkelijk onderhoud is aan hen niet besteed. Het zijn grotendeels bodembedekkers en dat is gezien hun groeiomstandigheden thuis een basis voor overleven. En is toch een wat hoger punt nodig, dan zijn er die coniferen die ook in dit plaatje passen.
Laten we daar mee beginnen en dan nemen we Chamaecyparis obtusa ‘Nana gracilis’, een dwergconifeer die na 20 jaar zowat 75 cm hoog en breed is. En zoals gracilis al doet vermoedden, de plant is inderdaad gracieus. Volle zon en schrale grond gaat prima. Een ander dwergje onder de coniferen is Chamaecyparis thyoides ‘Andelyensis’. Slank en na 20 jaar een meter hoog en zo’n 30 cm in doorsnede. Mooi is ook de Cryptomeria japonica ‘Banda sugi’. Mooi groen in voorjaar en zomer en mooi herfstachtig bruin in herfst en winter. Picea abies en dan de pumila sectie telt verschillende kleine soorten, zoals ‘Little Gem’, ‘Pygmaea’ en ‘Ohlendorfii’. Allemaal zon aanbidders, nooit snoeien en plant ze niet te dicht bij pad en plein .
De grassen familie telt schaduw kindjes, die komen nog voorbij en het aantal mooie en lage zonaanbidders zorgt voor een lange lijst. Om te beginnen een grassen familie uit de blauwgraslanden. Festuca glauca en festuca gauterii en de cultivars van deze soorten worden zo’n 20/25 cm breed en ’n hand hoog, zijn mooi en groeien goed onder de barre omstandigheden van de grindtuin. Velen van hen komen uit de bergen en zijn nogal wat gewend. Alle Sedum soorten komen in aanmerking en dan zeker S. ’Immergrűnchen’, S sexangulare. S. floriferum ‘Weihenstephaner Gold’ en S. album en de cultivars. Allemaal bodem bedekkende plakken, mooie bloei en niks doen, mooi laten groeien en bloeien. De familie Aster en Phlox kent een aantal grote en mooie planten, maar ook kleintjes. De Aster alpinus telt veel kleintjes en zo ook de Aster dumosus hybriden. De lijst is lang en de bloei ook. Calamintha heet in het Nederlands bergsteentijm en dat zegt genoeg. Dat geldt ook voor de echte tijm, teveel soorten om te kiezen.
Sempervivum vormt mooie rozetten en telt heel veel cultivars, zoeken maar. Natuurlijk vergeten we de anjer niet. Dianthus telt ook al veel kleine soorten en in de groep D. plumaris zijn meer hybriden dan er plek is in de tuin. Ook de Geranium familie telt een groot aantal plakken vormende soorten zoals G. cinereum, G. dalmaticum en G.sanguineum. De Saxifraga valt in twee groepen uit elkaar, zon en droogte tegenover nat en schaduw. Die komen nog voorbij. De zon is voor S. paniculata en de S. arendsii hybriden. Er zijn nog meer bergplanten, velen daarvan zijn echte liefhebbers planten, je komt dan bij de specialisten uit. Bij al deze bergplanten hoeven uitgebloeide bloemen niet verwijderd te worden, in het voorjaar het dode materiaal weghalen en het onderhoud is eigenlijk simpel. Na verloop van vele jaren wordt het midden kaal en groeien aan de buitenkant mooie sterke scheuten, vaak al beworteld. Midden stuk weg, beetje nieuwe grond en de scheuten opnieuw planten, kan de tuin weer jaren vooruit. De voortuin in de schaduw? Wordt vervolgd...