Plantenjacht

September 2014

 

Plantenmensen hebben vaker last van verzamelwoede, ze zullen de enigste niet zijn. Maar dat is een ander onderwerp. Als gepubliceerd wordt dat in de beroemde tuin van Great Dixter in Engeland een plantenbeurs wordt gehouden,wordt de koffer gepakt, de boot voor de oversteek gereserveerd en een echt Engels hotel geboekt. Het hotel ligt in Batlle Kent, tegenover het slagveld waar Willem de Veroveraar zorgde dat hij duizend jaar geleden koning van Engeland werd. Het tapijt vanBayeux., ook duizend jaar oud, vertelt dat verhaal als een soort geborduurd stripverhaal. Uiteraard Engels ontbijt, de pub zorgde voor goed diner en bier, het hotel kraakte aan alle kanten en vele gangen, halletjes en wat al niet liet vele eeuwen verbouwen zien. En onderweg was er natuurlijk de High Tea, zoals het  hotel aan de High street lag en The Abbey genoemd wordt/ De Highstreet vormde de kern van het kleine plaatsje.

 

Wondermooie hanging baskets aan de muren, overal mooi beplante bloembakken, gesponsord door het plaatselijke vrouwenkoor of andere clubs. Al die bakken, staand of hangend zager er heel goed verzorgd en gezond uit. Op weg naar elders is het keer op keer verbazingwekkend hoe groot bomen zijn, ook vlak naast de weg, heggen en bosschages langs de weg nooit gesnoeid worden en dus het formaat, een soort groene tunnel, van een dubbeldekker hebben. De bermen, ook langs de autoweg, zijn prachtig en worden niet door freaks gemaaid en als je Engelse groenmensen, ook die in dienst van de overheid, vertelt dat bij ons nu de gemeente gek gebeld wordt vanwege vallende bladeren kijken ze je aan alsof je van en andere planeet komt, voor hen volstrekt onbegrijpelijk.

 

Natuurlijk zorg je dat je ze vroeg mogelijk aan de poort van de beurs staat, dan nog waren we niet de eersten. Parkeren ging op z’n Engels, mooi om de beurt. De plantenstalletjes waren goed gevuld en uiteraard troffen we bekende kwekers die het ook leuk vonden ons te zien. Eerst eens een snelle ronde, vervolgens een tweede, dan tea en dan nog eens speuren. Allemaal de moeite waard, de planten die mee naar huis gingen. Uiteraard beschikten we over adressen van kwekerijen in de buurt, die voerden ons over mooie wegen en door leuke dorpjes. We werden er hartelijk ontvangen, ook plantengekken uieraard. Op weg naar Great Dixter passeerden we een kleine kwekerij en op de terugweg stopten we. Bij Ed’s Nursery. Een leuk en goed verzorgd geheel. Geen zeldzame planten maar veel mooi spul, zoals viooltjes, Cyclamen en Primula.

 

Ook stond er een flinke rij baskets te wachten, die maakte hij klaar en die hoefde je maar aan de muur te hangen. Natuurlijk maakten we ons bekend en mister Ed vertelde dat hij zeven dagen per week open was van 7 uur tot 7 uur. Op weg naar hun werk sloegen de mensen planten in en alles wat nodig was voor de tuin of de bloembak. De kwekerij is erop ingericht. Kleding is voor veel tuinmensen in Engeland onbelangrijk, je moet er in kunnen werken. Ed’s Nursery is een mooie kwekerij, hij vermeerdert veel planten zelf en dat zie je aan de kwaliteit, ook in ons land hoor!  Bakken en potten met planten tref je overal aan. Bij de ingang van het huis in Great Dixter staat een magnifieke  opstelling met vele soorten planten. Ook elders in de tuin tref je dat aan. Ook mooi is planten in pot op plekken tussen de vaste planten neer zetten. Great Dixter is een prachtige tuin, een bloemenfestijn en mister Lloyd, de grondvester, was bij de inrichting heel onorthodox maar met veel kennis van zaken. Aan de tuin is ook een kwekerij verbonden.

 

Als het over tuinen gaat voert Engeland de boventoon. In het zuiden hebben ze het klimaat en de invloed van de zee mee, maar het kan er ook zwaar stormen die dan veel schade veroorzaken. Engelse tuinen zien er uit alsof zich er nooit iemand mee bemoeit heeft, terwijl het tegendeel het geval is.  Maar elke keer ontdek je wat nieuws  in tuinen die je al meer bezocht. Na het ontbijt vetrokken we, met een laatste blik op de abdij en het leuke pleintje langs de bloembakken van het dameskoor weer genietend van de leuke dorpen en de mooie  in groen ingepakte wegen op weg naar de boot